Zamanın süzgeciyle ayıklandık
Parça parça ayrıştık
Nereye gittiğini görmedim;
Buharlaşıp uçtun desem
Yağmur olarak gelmeni beklerdim
Hiçbir söz söylemiyorum artık.
Sözlerimin ikametgâhı olan buruk gönlüm
Acıları sırtlamaya çalışan bedenim
Ve benimle kaybolan İstanbul kaldı.
Senin olmadığın şehrin yabancısıyım
Tanımıyorum kendimi sokaklarda
Kendim gibi değilim;
Bu gece ben,çıkmaz sokaktan tenhayım
Seslerin içinde dudaklarım suskun
Hayallerinin gerisinde kalanım.
Kayıt Tarihi : 7.8.2022 01:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!