Üçüncü Kişi Şiiri - Neslihan Kösoğlu

ÜÇÜNCÜ KİŞİ
İki kişi vardık sen gittiğinde
Şehre yalnızlık çöktü
Üç kişi olduk
Gidişinle hüznü acıya boğduk

Ne zaman yürekleri atıp sahile;
Yıldızları sana saklayıp,
Yağmurları üzerimize çağırıp,
İstanbul’a türküler adadığımızda
Sen düşerdin aramıza..

Şiirler söylerdik oradan buradan
En çok İstanbul ağlardı buna
En çok biz yanardık ardından...

Üçüncü kişi durmadan gülerdi
Sanki bilirdi gittiğin yeri...