ÜÇÜNCÜ HAL- çiçeklerde ölür-

Çekildim sınırlarıma –ölüm de bendim- kendi içimin suyu kadar.

Annem ne kadar koynunda bir gemi ile yüklendiyse de

Rengi hep tutuk bir maviydi

El yordamıyla biçilmiş kaftan -La okunsun

nefessiz gidişlerim.

Sol anahtarı devrilmişlerin dizeleriyle

ağıt yakanlar duyar.

Hüznün eli cevahir tenlidir,kimde kalsa ona

alışır,üç rengi-mavi,beyaz,grisi-

biri annemden kalır,giydiğimin eli,gerisi siyahtan kalma babasızlık

Üç kabre sığar, -düşlerim-; incittiklerinin elini sık.

Bana gelen kimse?

Çiçeklerin neden açtığını sorsun

amenna demeden önce suya.