Belki aynı gökyüzüne bakıyoruz seninle,ellerimizde umutlarla,
Sen belki kahveni yudumluyorsun,bende sigarımı içiyorum.
Bakışlarından belli Aklında deli sorular var ama soramıyorsun,
Bende de aynı dertten var artık ikimizden bir adım atmalı,
Geç kalınmışlığın çaresizliğini yaşamak istemiyorum.
Senin yokluğunun üçüncü haftasında,
Her gece gökyüzüne bakıp seni düşünüp günümü dolduruyorum.
Adını okul sırama,şiir defterime,boş duvarlara,
En önemlisi de her gün yeniden kalbimin derinliklerine kazıyorum.
Umut mu? sevdiğim günden beridir kaybetmedim hiç,
Her gün yeniden ekiyorum zeval olmuşların yerine.
Ve eminim ki bir gün benim olacağını biliyorum. (24.09.2016)
Kayıt Tarihi : 25.9.2016 12:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!