Üçüncü Gözü Sunuyor Bana Şiiri - Cumhur ...

penceresinde otobüsün
her ayrıntının rüzgarına yelken açmış gibiyim
gökyüzü kurşuniden karaya bulut kesmişken
her yan batmışken gölgeler denizine
altı varoluşu solukladım
otuzunda saniyenin
varan bir
yeşil bir örtüce tarla
kıyıcığında keçi / adam
keçi keyfinde oturuşun / ağzı geviş getirirken
dizleri üzerinde karşısında adam
vurmada değneğini yere
yüzlerce yıllık bir öyküden
iki heykel olup fırlamışcasına oraya
varan iki
iki sevgili
sıcaklıklarına banarca
en kısa zamanlarını yaşıyorlar yaşamın
elektrik trafosu dibinde
oturmayla yatma arasında gidip geliyorlar
yanı başlarında bir poşet dolusu çöp
anılarla yüklü bakarken onlara
varan üç
bir çocuk
gözüme salıncağı ile birlikte giren
çığlıklarında olmalı sevinçlerin
ne çişi umurunda sidik torbasını zorlayan
ne açlığında guruldayan midesi
ne de öğütleri annesinin
varan dört
kamyon / tuğla yükleyiş
tüketilmiş kaslarıyla iki mekanik gölge
koyarken tuğlaları
tuğla kesilmiş olmalı gözlerinde evren
binmiş olmalı / genizi yakan ter kokusuna tuğlanın rengi
varan beş
öbek öbek gözüme dalan kavaklar
kaykılmışlar güneye
kuzey rüzgarlarının işi olmalı
yatık yatık baktıran gökyüzüne
varan altı
güneş / kara bir bulutu yırtarak ortasından
ışınlarını akıtıyor şırıl şırıl yeryüzüne
ıslanıyor içim içimde
her birinde bir damar / coşkunca akan
içimdeki sevdayı bir gizce taşıyan
üçüncü gözü sunuyor
sunuyor bana
orada / işte orada
aşarak tüm engelleri
görünmeyene uzanıyor uzanıyorum sanki