Yalnızlıkla zıtlaşan Ömer’in payına
Şükranlı sabahlar düşmüştü..
Ne zaman aşk gelse
Şükran hüzünlü bir şekilde
Kapıya yönelirdi
Ama hiç gitmezdi
Saklanırdı kafasında oluşturduğu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
