Neye özendiysem en fazla beş adım yaklaştım
bir şeyler tutmama engel oldu
çizdim mutluluğun resmini toprağa
akabinde yağmurlar yağıp bütün düşlerim çamur oldu
hiç bir şey göründüğü gibi değildi
yüzler,
sesler,
sözler,
gördüğüm bütün güzellikler
aynanın ışığı sönünce çirkin oldu
her şey yarımdı ben tamam gördüm
kapanınca üçüncü gözüm
yalanlar doğru,doğrular yalan oldu
bana doğru gelen size yalan gelir
hiç bir şey göründüğü gibi değil
duman söner ateş tüter
giden kalır,kalan döner
sus pus olur kalabalık
sessizlik dillere düşer
kovdum uykumdan bütün rüyaları
güneşe perde çektim kararttım sabahları
göğü hüzne boyadım ağlattım bulutları
denizi temizledim küstürdüm martıları
avuçlarımda sıkarken o güzel sevdaları
açtım ellerimi düşürdüm bütün hülyaları
kanayacaksın ey... yalan dünya
kanayıp şurama kabuk bağlayacaksın
zincire vuracağım bütün şeytanlarını
ben güldükçe sen ağlayacaksın
hiç bir şeyin doğru değil
bu bende ki o gerçek değil
sen böylesin öyle değil
adın yalan
dünya değil
inanmıyorum artık
mavi atlas beşiğe
siyahlar sıvadım
ferin vurmaz döşeğe
bir arıya kıyamadım
bir çiçeğe bir kelebeğe
öldürdüm bütün güzeliklerini
terk ettim riyakar nefesini
ulaştım gerçeğe
kapandı üçüncü gözüm
açıldı iki gözüm.
11.12.2017
Yıldırım KırlılarKayıt Tarihi : 18.12.2017 11:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yıldırım Kırlılar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/18/ucuncu-goz-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!