ÜÇÜNCÜ BİRİNCİ GÜN
.
Doğduğum günü bilirim,
Hayata geldiğim gündü
Birinci günüm, bir Cumartesi öğle sonrası…
.
Hayat hükmünü sürmüş,
Ne güldürmüş ne de öldürmüş,
Yıllar birbirini kovalamış,
Elde var bir koca sıfır.
Aralık aralansın bakalım derken,
Kim bilebilirdi ki,
Aralığın ikinci gününün
İkinci birinci günüm olacağını?
Bir mucize gibi doğdu Güneşim,
Tüm sıcağıyla ısıttı,
İçimi dışımı tüm varlığımı
Evet, yeniden doğmuştum…
.
Bunda bir iş var,
Herşey bu kadar güzel olmamalı
Derken
Olanlar oldu.
Güneşim doğduğu tepenin ardında,
Bir anda
Evet, bir anda kayboluvermişti…
Meğer bir tutulmaymış bu,
On gün sürecek bir tutulma.
.
Bugün onbirinci gün
Yine yeniden
Doğuşumun ilk günü
Üçüncü birinci gün,
Ve ben hepsinden
Daha parlak bir Güneşe,
Pırıl pırıl günlere,
Ömürce her günün
Birinci gün olacağı günlere,
Hasretine veda
Özlemine selam ile,
Aşkına
Ömrüne
Ruhuna
Yeniden doğdum.
Bugün
Üçüncü birinci günüm…
.
Merhaba Aşk,
Merhaba hayat,
Merhaba Sevdiğim…
.
Metin Egeli
Metin Egeli
Kayıt Tarihi : 22.10.2022 23:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yirmisekiz Aralık 2019
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!