Gün, geceyarısı...
Küre sessiz; küre ıssız...
Paylaşmak ve eşit yaşamak, insanlık ve kardeşlik gibi 'hiçbir anlamı' olmayan ifadelerin ardına sığınan şaşılası yaratık, kendine düşman, arşınlıyor küreyi...
Sanki böyle devam ederse o çaresiz ve zayıf yetilerine güç katacakmışçasına, sanki böyle devam ederse o kısa ve hezeyan yumağı varoluşunu kıracakmışçasına türdeşine gülüyor, sövüyor, kin güdüyor ve nihayetinde varolmanın acısını bir diğerinden kan çıkarma pahasına dindirmek istiyor..
Üstelik tüm bunları da sıralanan o 'değer' adı verilenlerin ardındaki siperde saklanarak yapıyor...
Ne hazin..
Sevgim seni yurduna getirdi:
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Devamını Oku
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,