Üçüncü Ayrılık Savaşında Bünyene İniş İzni

Bizden başka kimse olmasa,
Terkedilmiş ahşap bir evde bulunsam,
Komidinin yanında,
Yarı bilinçli, yarı baygın..
Gözümün bebeğine indirgenmiş şipels
Elinde bir Nagant,
Tek kurşunun olsa, kimi vururdun?
Semptomlarına mı sıkardın aşkın,
Ya da gece soyunurken sabaha
Saçlarından tavana mı asardın..

Hani biz aşktık.. Hani biz başkaydık..
Saçmalamışız..
Mutluluk hariç herşeyi aşılamışız
Girintili çıkıntılı kalb körfezlerine..
Giritte,
Koskoca gemilerin
Pamuklarla kapatılmış delikleriyle,seyahati kadar sahte
Sığ sularda kürek çeken bir sandal kadar gerçek,
Böyle yakınlaşmıştık birbirimize..
İlk savaşımız, ilk sevişmemizle birlikte barışımız
imzalanmıştı bile senatörün elinde..

Keşke ödün vermeseydim ödümden..
Bu kadar korktuğumu belli etmeseydim,
Gidişinden..
İkincisinde,henüz icat olmamıştı uçaklar,tanklar,
Yastıklar top, viledanın sapı tüfek..
Öyle biir saldırmıştın ki üzerime..
Öyle kahpe bir orduydu ki gelenler,
İlk sıcak temasta,
Mühimmat...! Yaralı var..
'Buraya hemen bu ayrılığın sebebini çözebilecek
bir sıhhiye ekibi istiyorum! '
......
Kurtardılar...

Çağ öyle bir çağ oldu ki...
Herşey başkalaştı...
Gemiler, toplar, tüfekler.. Artık mazide kaldı..
Ne armudun sapı, ne üzümün çöpü!
Mikrobiyolojik söz kapasiten yetiyor artık,
Yaralamaya..
Her şey o kadar eskidiki..
Bende bu devre ayak uyduruyorum,
Bu sonuncusu biliyorum..

Ve 3. Ayrılık Savaşımızda
Bünyene İniş İzni istiyorum....