Uçunca Mavi Yağmurlar Dökülür

anımsa dostum çağır koşar gelirim
içim çekerdi yaslı sözcüğe bakıp
acıdım dostum gitme dediğin duydum
direndiğinde şehir ana takılıp

umudum dostum deniz kokar gibiydi
um taşıyarak doluca gülümserdi
derin düş dostum yıldızlarda görülsen
ağaçlar büyür üzerinde sevdiğim

ad alı dostum diz bağımda yaşayan
yolu da uzun yıllarda yalnız kalan
saklasan dostum uzan uzak kumsala
yarı deniz kız elde dolunay ışır

isyanda dostum kavramlar dökülürken
im koydu öldüm kefene sarılırken
bekleyen dostum suya yazılıp döner
uçunca mavi yağmurlar dökülür

210210-10denizli