Üçün onikisi Şiiri - Ömer Faruk Ezer

Aylardan yine sen desem
seni istesem aynalardan
ne sen gelirsin günlerime
ne ben senin merceğine!

Bir olmanın ötesinde bi yerde
günleri anlamanın en uzağında
içim dışımla kavgalı
düşüm seninle!

Ve düşüme inat
sana kol kanat bi zamanlar
devrildi üstüme üstüme
kanlı bi at!

Gece şehrin son uğultusu
ve tükenen bir nefes daha
sabahın kuşkulu, dingin sesi
inletmiyor mu seni!

Aynalar, atlar, zamanlar, günler ...
Oy! Benim ben;
merceğindeki o hüner,
günlerindeki güneşlikler,
aynandaki o ten,
tenindeki o terim!
Şimdi de sana derim;
her damlamdan irin akıyor benden...