Kuşlar konuyordu pencereme ürküyor ve korkuyorlardı.Duruşlarından belliydi kuşların, yüzleri telaşlı,içlerinde binlerce korku vardı.Güven olmaz diyorlardı insanlara, sahi güven olmazmıy dı? Sanırım kuşlar bizden korkuyorlardı.
Sonra baktılar pencereye,biraz su birazda yem koymuştum.Yemlendiler,içtiler sularını kuşlarımız,beklentileri oldu.
Başladılar cilveli
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta