Kuşlar konuyordu pencereme ürküyor ve korkuyorlardı.Duruşlarından belliydi kuşların, yüzleri telaşlı,içlerinde binlerce korku vardı.Güven olmaz diyorlardı insanlara, sahi güven olmazmıy dı? Sanırım kuşlar bizden korkuyorlardı.
Sonra baktılar pencereye,biraz su birazda yem koymuştum.Yemlendiler,içtiler sularını kuşlarımız,beklentileri oldu.
Başladılar cilveli
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta