Uçun Kuşlar Şiiri - Ali Kenan Erdem

Uçun kuşlar uçun, Kanat çırpmadan seher.
Kül rengi bulutlara göz kırpmadan mavilik
Tan yeri ağarmadan, güne doymadan gece
Uçun kuşlar ucun, kurşun yemeden seher.

Kanat çırpışınızda, uyanıversin dinginlik,
Bulutlar visal bulsun, derdi yok etsin huzur.
Bin kanatlı nefer, göklere selam dursun
Maviye değsin ipek, yaprağa düşmeden çise.

Ak kanatlı güvercin, derdin yok tasan bitik,
Solmayan, sararmayan, mavi göklerde neşe.
Gagana dolsun nefes,tüylerin kederden yitik
Bir mesafe sonrası, selam verip bir eşe.

Sensin geceye inat, gündüze düşen ışık.
Rüzgarda dolan ahenk, kısrak boynunda yelen
Sarmalar yokluğumu, gönül gölünden gelen,
Beni alır götürür,ötelerden seslenen

Karanlığın ardı beyaz,visal üstü beklenen.
Nerde gönül kederi, nerde hani beklenen.
Gelmezde kirpik süzer, ıraklardan beklenen.
Getirin artık kuşlar, ondan bana yasemen.