Uçun Çocuklar Bilgeliğe Şiiri - Nazif Ünsal

Karanlık ayı derdestledi,
Ateş böceği fırladı,
Düşe kalka,
Işığı bir söndü, bir yandı,
Düştüğünde söndü,
Aniden kayboldu,
Ve karanlığa köle.
Fırladığında yandı,
Karanlığı derdestledi,
Karanlığa kölelikten kurtuldu
Ve karanlık köleleşti.

Harekette, aydınlık ve varlık.
Atalette, karanlık ve yokluk.

Ateş böceği fırladı,
Ağustos böceği şarkı söyledi
Ve doğa eşlik etti.
Ateş böceği kala kaldı,
Ağustos böceği sustu
Ve doğa da sustu.

Haydi durmayın çocuklar,
Devinin özgürlüklere,
Uçun ana kucaklarından,
Işık saçarak,
Kelebeklerle yarışın,
Ulaşın ki erinçlere,
Analar, dostlar gülsün.
Siz uçarken bilgeliğe,
Fanatikler, eriyip karanlığa