Üçümüz bir aradaydık...

On üç yaşım çocukluğum, on yedimde delikanım;
Yirmi dokuzunda sakin,
Basmış ayaklarım...

Yer çekiminin gücü.

Afacanlığım bitmiş;
Çapkınlığım yerlerde sürünüyor.
Sönmüş onyedi yaşımın deli fişeği.

Otuz beşinde babalığım,
Oğluma ilk dokunuşum.
Yanımda aşkım,

Serseriliğe veda, bütün kapıları kapadım...
Üçümüz bir aradayız, eski bir köşkün,
Ölü bir köşkün ölgün, yorgun bitkin odalarında,
Ölü ışıklar altında dolaşıyoruz...

Yıllar kilimler gibi, eprimiş savmış zamanları.
Perdelerde çıkmayan kasveti anıların...
Balkonda sallanan, metal şıkırtlarıyla rüzgar gülü,
Tek diri,

Üç dönemin üç yaşayan ölüsü...
Üçümüz bir aradaydık.

Üstüne basıp geçemediğim hayat,
Hıdırellez ateşinde,
Yanabilsem kabul olacak dileğim...

Adağım şimdi,
Her yönden esen tanıdık bir rüzgar,
Her yeri duman sarmış,
Yangın uzaklarda...

Kıpkırmızı gökyüzü, alev alev...

Ürkütücü silah sesleri, kutlama günlerinde sanki
Korkuyorum.

Kim vurduya gidecek yine biri;

Hiç olmazsa aşk sağ kurtulmalı, bunca ölünün arasından.

Sen önden yürü aşk

Ben seni koruyacağım,
İlk gençliğindeki gibi...

2/Aralık/2009/Bodrum