Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Acılı bir yüreğin yalnızlık içerisindeki haykırışları gibiydi dizeler ve tabi ki serbest şiirin en güzellerindendi şiiriniz.Kutluyorum Canan hanım,saygılar..
bir sessiz a/dım kaldı geriye
ya yalnızlık yine koyacak başını göğsüme
ya duvarlara karışıp gidecek ellerim
ellerim ki uçuk mavi...
Canan Akpınar
YANLIZLIK YAMAN KELİME.yuvasız kuş
bir sessiz a/dım kaldı geriye
ya yalnızlık yine koyacak başını göğsüme
ya duvarlara karışıp gidecek ellerim
ellerim ki uçuk mavi...
Uzaklarda ellerime dokundu uçuk mavi;
Öyle soğuk ki!
Bazen bulutlarda Aralık ışıkları...
Sıkarım özlediğim karları...
nerede kar bademleri? ______ arif tatar
İçimde hissettiğim şiir oldu... Dışarıdaki ayazı düşündüm! Ne yapıyor kimsesiz çocuklar...
Canan kardeşime teşekkür ederim. ant. Daima ışıklara doğru...
İnsan en uzaktakini duyarda, en yakındakine sağır olabilir. Zaman zaman iniş ve çıkışları yaşayan insanın payına da en çok yalnızlık düşüyor. Ya ona satılıp dost olunacak yada esintisinde yok olunacak.
Değerli kaleminizi sevgiyle kutluyorum.
Hep, hüzünler şiirlere yakışır derdim yine diyorum ama bu şiire bir başka güzel yakışmış. Hatta yoruma bile yer bırakmamış.
Serbestin en güzellerinden di… tebriklerimi yolluyor, sonsuz sayılarla puanlar veriyorum Canan Hanım..
Saygımla.
Gözlerinize dolan sonbaharın o hüzünlü rengini, öyle güzel vurmuşsunuz ki dizelerdeki sitemkâr söyleyişlere, uçuk da olsa, ümit ışığı gini geldi finalde, ellerinizin mavisi...
Dilerim, saçlarınızda dolaşan kasım rüzgârları, sevdaya rehin bırakılmış tüm yürekleri özgür mutluluklara uçursun Canan hanım...
Bu çok zarif şiirinizi teşekkürlerimle kutlarım,
sevgim ve saygımla efendim,
Ünal Beşkese
ya yalnızlık yine koyacak başını göğsüme
ya duvarlara karışıp gidecek ellerim
ellerim ki uçuk mavi...// Ve şiirin anlamına anlam kazandıran, müthiş bir final..Yine okudukca içime hüzün bulutlarını kümeleştiren,her yönüyle müthiş diyebileceğim güzellikte bir şiir okuttunuz bizlere..O maharetli kaleminize,sevgi dolu güzel yüreğinize sağlık..Canı gönülden kutluyor,saygılarımı ve sevgilerimi iletiyorum. Canan hanım...
nefis
duydun mu?
kendine gömülenlerin ağıtlarını
duydun mu?
sokağın ömür törpüleyen tıkırtılarını
duydun mu?
kendine gömülenlerin ağıtlarını
duydun mu?
sokağın ömür törpüleyen tıkırtılarını.....// Hüzün ve göz yaşından başka birşey vermemiş bir hazan mevsiminin son kalıntılarını da ruhunun derinliklerine gömen kanayan bir yüreğin, öylesine ıssız yapa yalnız bir ortamda, bu duygu yüklü hüzünlü şiirde kendi kendisiyle muhabbetiydi sanki..
sahi sen bilir misin?
gözyaşıyla karışık demli bir bardak çayın buğusunu
hiç yandı mı dilin
çıldırmış ellerinden dökülen harflerin çığlığını
bilir misin yazılan her cümlede kaç boşluk olur
ve nasıl düşülür ................// Kelimelerin duyguların bile çaresiz kalıp anlatamadığı,perdelerin hüzünle örtülüp ışıksız karanlık odaların sessizliğe büründüğü işte öylesine bir yalnızlık..
bir sessiz a/dım kaldı geriye
ya yalnızlık yine koyacak başını göğsüme
ya duvarlara karışıp gidecek ellerim
ellerim ki uçuk mavi...// Ve şiirin anlamına anlam kazandıran, müthiş bir final..Yine okudukca içime hüzün bulutlarını kümeleştiren,her yönüyle müthiş diyebileceğim güzellikte bir şiir okuttunuz bizlere..O maharetli kaleminize,sevgi dolu güzel yüreğinize sağlık..Canı gönülden kutluyor,selam ve saygılarımı iletiyorum..
Bütün yorumları okudum. Bunlardan sonra benim yorumum baklavadan sonra keçi boynuzu yemek gibi bir şey olacak diye düşündüğümden yorumumu listeme alarak yapıyorum efendim. saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 32 tane yorum bulunmakta