Gökyüzüne o gün yıldızlarla gel
Arkanda ay vardır, ışıtır acık
Karanlık geceyi, alacak o yel
Dilinde habersiz, sarmışsa uçuk
Öyle içten sevdim, yarası derin
Tepemde simsiyah, duruyor serin
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Aslında herpes türü bir virüsün neden olduğu uçuk, vücudun zayıf düştüğü anlarda dilde, dudakta, yüzde, hatta gözde çıkar...
Halk arasındaysa 'korkudan, görülen bir kabustan' dolayı çıktığına inanılır... Doğrudur da... Çünkü direncin düştüğü anlar, zaten olumsuzlukların yaşandığı anlardır...
Şiirde de böyle bir durum anlatılıyor... Çaresizlik, hasret ve özlem ruh ve bedeni yıpratıyor, 'uçuk' bu nedenle çıkıyor...
İlginç bir şiir.. Kutlarım değerli dostu...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta