Hali kafeste doğan kuşları andırıyordu
Uçmayı kendine layık görmeyecek kadar kanatsız bir çırpınışı vardı
Sanki kafesi beynine ve yüreğine yaptırmıştı
Kendini kaldıramıyordu kanatları
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
"Çocuk ruhu" sanki...
Hem "saf", hem deneyimsiz..
Hem de güçsüz.......
Bizi hep böyle istemedi mi "başımıza çökenler!"
Sömürgenler,
Soyanlar!
Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta