Hali kafeste doğan kuşları andırıyordu
Uçmayı kendine layık görmeyecek kadar kanatsız bir çırpınışı vardı
Sanki kafesi beynine ve yüreğine yaptırmıştı
Kendini kaldıramıyordu kanatları
Kafeslendiği kafesinin içinde kırılmıştı kolu kanadı
Kuş kadar hafifti, ucucu bir özelliği var sanılıyordu
Kayıt Tarihi : 25.4.2022 11:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hem "saf", hem deneyimsiz..
Hem de güçsüz.......
Bizi hep böyle istemedi mi "başımıza çökenler!"
Sömürgenler,
Soyanlar!
Tebrikler Önder Kardeşim..
TÜM YORUMLAR (1)