Ucu Yanık Mektupların Yanımda

Kara göründü..
Sonuna geldik yolculuğumuzun
Uçsuz bucaksız karanlıklar var ufukta gördüğüm
Suslu puslu bir yarın,
Belirsizlik kördüğüm
Ayrılık fırtınası dolu yelkenlerimiz
Sığınacak liman yok

Bir incecik boşluk tedirginliğinde,
Ben hep korkmuştum seni sevmekten
Yaz yağmuru gibiydi sevgin apansız bastıracak
Mevzi sağanak
Ha yağdı ha yağacak
Ortalık pus içinde
Kıvılcım yok, duman yok

Belkisi kalmadı geriye bakıldığında
Keşkesi yok
Pişmanlıklar son iskelede kaldı
Eyvahlar suskun, aman yok..

Çöllerden su getirtti yeri geldiğinde
Kar istedi yazın otasında gidip gelinmez dağlardan
Mecal kalmadı
Kırılmadık yer bırakmadı hayat çizgimizde
Taş değirmenlerde çarkı var insafsız
Ezip geçiyor
Merhamet hiç olmadı bu felekte
Din,iman yok

Gidiyorum ben,
Yolum uzun, göçüm uzak
Geçmişe ceviz sandıklardan çıkmış
Lavanta kokulu mendiller sallayarak
Ucu yanık mektupların yanımda
Bilirsin bakmam arkama
Yük olur son kez sarılmak
Kalbim sızlamayacak söz,
Gözlerim dolmayacak
Ağlamaya zaman yok

Nisan 2011 Avanos