_ En uzaktaki yol
bahara batık ormanda bükülürken kara çalının ardından
şişirir kırık kanadını karakuş çiçeklenen yüreğime.
_ Bak artık ay eriyor yeni güne
vadiyi saran alevlerin alacakaranlığında yüzünün aydınlığı
yine karanlık suların altında kaldı
gün ışıkları ve kül altında kalmış sevdaları
yine yem arayan karakuşlar mı aldı kırık mısralarımdan?
_ Tıpkı senin gibi
ben de ağlıyorum bir bacağı kırık kanepeme uzanıp
sessizce sesinle
ucu kırık kalemin kırık cümlelerinde.
Enver Levent BaturKayıt Tarihi : 7.4.2018 10:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!