Anadolu da anarşist mücadelenin örgütlü bir geleneğinin olmaması, bundan önce içinde yer aldığımız girişimlerden aradığımızı bulamamamız, şimdiye kadar yapmaya çalıştığımız gerek bireysel çabalarımız, gerek örgütlenme deneyimlerimizi eksik görüşümüz ve örgütlenme isteğimizin sürekliliği kıranarşi inisiyatifini bir araya getirdi. Yaşam, hepimizi farklı yerlerden, farklı geleneklerden gelmemize rağmen bir arada olmaya evriltti. Her konuya bakışımız tamamen aynı olmasa da böyle bir niyetimizde yoktu zaten. Bizleri ortaklaştıran şey mevcut sistemden duyduğumuz rahatsızlıkla beraber yaşamayı arzu ettiğimiz hayatın benzerliğiydi; zira karşıtlıklar üzerinden kendini var etmek karşıtlık ortadan kalktığında anlamsızlaşacaktır. Yaşamayı düşlediğimiz komün hayatına her boyutuyla engel olan iktidar ve otorite KIR-ılması gereken mevcut bir gerçeklik elbette. Bizler yalnızca kendi yaşamımıza komünde devam etmeyi değil anarşist bir dünya istiyoruz.
Yaşamlarımıza KIR-da devam etmeyi, yaşamsal ihtiyaçlarımızı kendi emeğimizle üretmeyi kurtuluş olarak görmekle beraber; mücadelemiz sadece kurtuluş değil özgürlük mücadelesidir. Çünkü dünyada savaşlar, adaletsizlikler sürerken kapitalizm veya başka bir iktidar varken özgür olamayacağımızın bilincindeyiz. Birimiz bile özgür değilse hepimiz tutsağız sözünü tümüyle yüreğimizde hissediyoruz. Bizlerce mücadele; şehirde isyanı örgütlemek ve şehrin KIR-ılması için yıkıcı faaliyetler yürütmek, devlet denen yapının gaddarlığını, anlamsızlığını ve gereksizliğini gözler önüne sermekle beraber yaşamları KIR-a komüne evriltmek olmalıdır. Bu mücadele şekilleri birbiriyle eşgüdümlü olarak sürmeli ‘Şehir yıkarak yaratmalı, Komün yaratarak yıkmalıdır’.
‘Kapitalizme karşı mücadele’ bu topraklar için çok da yeni bir söylem olmasa gerek; şuan ki iktidara karşıt pek çok görüş söz konusu olsa da bu iktidarın yıkılıp yerine, içeriği her ne olursa olsun iktidarı araç olarak kullanmakta dâhil, yaşadığımız ve düşlediğimiz hayatta yeri olmayan otoritenin mülkiyetin KIR-ılması noktasında olumlu sonuçlar alınamamıştır. Komün yaşamının ulaşılması imkânsız bir ütopya olmadığını yaşamımızla örneklemek, anti-otoriter bir yaşama evrilmek bizlerce hiyerarşik olmayan ilişki biçimlerinin bugünden hayata geçirilmesi ile mümkün olacaktır.
Kapitalizme yani tüketim kültürüne karşı verilecek mücadele içinde KIR-a dönüp bugünkü kapitalist hayatı komün hayatıyla yer değiştirip satmadan ve satın almadan mülkiyetsiz bir yaşamı mümkün kılacak pratiğe erişmeye çalışmak gerektiği inancındayız. Kapitalizme düşünsel olarak karşı olsak dahi üretime geçmediğimiz, takas ekonomisini hayata geçirmediğimiz, satarak ve satın alarak yaşadığımız sürece aslında kapitalist ekonomiden sıyrılmak mümkün değildir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
