Nazlı nazlı büyüttüğüm
Bahçelerde yürüttüğüm
Kucağımda uyuttuğum
Yavrum elden uçtu gitti.
Uçtu gitti, uçtu gitti
Yavrum elden uçtu gitti
Sevmeye doyamadığım
Yavrum elden uçtu gitti.
Gözlerine bakar iken
Saçlarını okşar iken
Kucaklayıp sarar iken
Yavrum elden uçtu gitti.
Uçtu gitti, uçtu gitti
Yavrum elden uçtu gitti
Sevmeye doyamadığım
Yavrum elden uçtu gitti.
Gözlerine bakar iken
Saçlarını okşar iken
Kucaklayıp sarar iken
Yavrum evden uçtu gitti.
Uçtu gitti, uçtu gitti
Yavrum elden uçtu gitti
Sevmeye doyamadığım
Yavrum elden uçtu gitti.
Günler ne de çabuk geçti
Rüzgar gibi esti geçti
Yüreğimi yaktı geçti
Yavrum evden uçtu gitti.
Uçtu gitti, uçtu gitti
Yavrum elden uçtu gitti
Sevmeye doyamadığım
Yavrum elden uçtu gitti.
(21.04.2008. İst.)
Celal SevencanKayıt Tarihi : 11.11.2009 11:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gerek doğumundan üç gün sonra ölen oğlumun ve gerkse bir şekilde çocuklarını Hakk'a yolcu eden tüm anne ve babaların duygularını dile getirmeye gayret eyledim. Unutmayalım ki; dünyadaki acıların en büyüğü 'evlat ' acısıdır. Allah cc. evlat acısı ile bizleri imtihan etmesin.
![Celal Sevencan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/11/uctu-gitti-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!