Canımdan koptu, uçtu gitti...
Bakakalmış buğulu gözlerimin ardından,
Göz kamaştırıyordu, seçebildiğim güzellikleri!
Bir yumruk yüreğine sıkışmış,
Saf anne sütü kadar duru, coşkun hisleri,
Keskin zekası, yüklü ve derin kişiliği,
Büyülü ışıltılar saçıyor, yaşam sevinçli!
Sızıyla kanayan yüreğimden,
Canimdan koptu, uçtu gitti...
Umuda bahar nefesli, çiçeklerle taçlanmıştı.
Masal perileri gibi…
Bir saniye evvel karşımdaydı.
Doyamadığım çehresi.
Sevgi yayamıyor ateş enerjili,
Simsiyah bakan kuytu gözleri!
Uçtu gitti afacan mı afacan kızım...
Bal peteklerine batmış,
Melek kanatlı arılar gibi!
İncecik endamına bakakalırken ardından;
Donmuşçasına kalakalıyor,
Gücünü yetirmiş elimin biri havada!
Öbürü ise sımsıkı sarılı,
Umudun, sınırsız gücünün bağrına!
Kayıt Tarihi : 20.11.2008 23:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Vaniköy'de Bahar' adlı şiir kitabımdan 2006.
Birol Hepgüler.
Donmuşçasına kalakalıyor,
Gücünü yetirmiş elimin biri havada!
Öbürü ise sımsıkı sarılı,
Umudun, sınırsız gücünün bağrına!
Sevgi dolu asil bir yürek,doğayı ve hayvanları seven yürekler asildir,hele şiir yapan ise bir başka güzeldir,kutlarım efendim eserlerinizi büyük bir zevkle okuyorum.Saygılar....
mutluluğa doğru yolculuk huzur vermiştir size
mutluğu sonsuz olsun sevgiler saygılar .
Tebrikler Zerrin TAYFUR
TÜM YORUMLAR (7)