Uçta Olmak Şiiri - Cihat Şerbetçioğlu

UÇTA OLMAKSA DURDUĞUN YER

Uçta olmaksa durduğun yer,örtüşür frekanslarımız
Düşlerimizin rengi, hayallerimizin biçemi buluşur.
Bakma uçta yaşamadığıma,
Bakma korkusuna dinginliğin
herkes bilir
Fırtınalara gebeliğini durgun denizlerin.
Her gece
Gözlerinde otururum mehtabı yaşamaya
Hissederim ellerimdeki sıcaklığını
Kapatırım gözlerimi tüm dünyaya
Bir sen kalırsın
bir senin elektriğin dolaşır damarlarımda.

Tüm tabular bulutlaşır, atarım gerilere,
Umursamam hiçbir şeyi.
Sevgim doruklara yaslanır, gülümsemene güverçile
Uçarım kanatlarından, aşkın kucağına
Uçlarda dolaşır kanım, uçlarda canım…
Uçta olmaksa durduğun yer,uçurumlarca sevişir
Gökyüzü,yeryüzü.

Farklı olmaktır her şeyden,herkesten
uçta olmak!
Yaşanmamışların evreninde
göze almaktır ağır acıları,
Cesur olmaktır tüm yüreğinle
ve o cesaretle yaşama tutunmaktır,
O cesaretle yaşamaktır.