Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bıraktım yaralarımı kendi halime,
Yavaş yavaş iyileşsin,kabuk bağlasın diye,
Geçici bir süre indirdim gönlümün kepenklerini,
Dışarıdan bakan içerisini göremesin diye.
Hep parçalı bulutlu oldu sevdalarım,
Ne zaman güneşi görse,hemen üşüştü bulutlar,
Her zaman çok kısa sürdü bulutların üstünde oluşum,
Uçsuz bucaksız gökyüzünde bir yer bulamadım.
Yıllar boyu koştum yorulmadım,
Aldığım sillelerden pes deyip de yılmadım,
Çok sevgiliyi uğurladımda bu bedenden,
Ama yine de ayrılmadım sevdanın yolundan.
Ne zaman zayıf düşse,kuru bir dal olsa yüreğim,
Çok sürmez bu hali,hiç sevmediğinden yenilgiyi,
İrkilir,dirilir,canlanır yeni bir sevdanın coşkusundan,
Başlar yeni bir yolculuğa,belki aranan kan bulundu diye...
zayıf düşmesin..... yücelerde olsun daim yüreğiniz....harikasınız....saygılar
Yüregine sağlık...
Paylaşım için teşekkürler...
ve tuttuğunuz dal sağlam olsun,
yüreğiniz son dizelerdeki gibi coşsun
kutlarım can dost,
gönlünüze göre olsun her şey
saygı ile.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta