Uçsuz bucaksız okşarcasına zamanı

neye yumuluyor dalgınlığın çukurunda
esinlerimi doğuran gözlerin
kim bilir hangi koydan tırmanan yokuşların
şarkılarında arıyorsundur beni

sözcüklerimi yüreğinde durulttuğum
kestane dalgalım,gül gölgelim,ıssız düşüm,
merakımı aynalara yansıtan gizem
kadehimdeki nazlı şarap, gurup gezgini…

bütün kıyıların hatırına
salınışlarında ritimler büyüten
yorulmaların uğruna
gizlerini geçmişe perçinlediğimiz
herhangi olmayan yanardağları ayartan gizem

yeni bir salkımsöğüt sabahında erkenden
birden bire gülüversen bana…
bende toplansa hevesin
yürüsen içimde pupa yelken

biz ki bütün çölleri denize dönüştürmüşüz
birlikte ve biz ki bütün kuraklıkları bahar
eylemişiz.
Ve biz ki çocuk olmuşuz,birbirimizde yankılana
yankılana tadına varmışız öpüşmelerin
maviler bağışlamışız, bambaşka güneşleri imge
vermişiz şiirlere
tüm erkenleri şimdilere çiçek çiçek serpmişiz

tekinsiz yolculuklara açılırken gözleri kanlanan
o verandaya er ya da geç döneceğimizi muştulamışız

koskoca bir geçmişi uykularımızın ardına
salmışız.ağustos güneşi olmuşuz terlerimizi
kurutmaya.aynı akşamlar için mayalayıp
birbirimize sunmuşuz kadehlerimizi…

gökyüzünde kim bilir kaç kez karıştık birbirimize
sevinçlerle kaygılarla iç içe perdelerini uyandırmışız
şafakların.

kaç bayati şarkı dinleyip durmuşuz geceler boyu
hep bana varmışsın sana varmışım durmadan
baş eğmişiz tüm duraklara bizi ağırlamak uğruna aşka
yalnızca…

neye yumuluyor dalgınlığın çukurunda
esinlerimi doğuran gözlerin
kim bilir hangi koydan tırmanan yokuşların
şarkılarında arıyorsundur beni

şimdi yüreğimizde ne varsa bir pıtrak gibi sürer gider
tonları değişen kıpkızıl sarmaşık gülleri…