Uçsuz bucaksız gönlümün en büyük feryadı.Al onu getir geri. Her şeyi baştan yazmalıyım. Son bir kez daha görmeliyim seni. Şimdi Gözlerinsiz bir dünya kurduğumun farkındayım cennetim ol diye. Vazgeçtiklerim bilmeli seni. Sırf cehennemim ol diye. Kimseye ihtiyacım yok. Ne de bir umudum...
Son demlikte kahrolan bedenim inliyor,
Bir yudum daha!
Ah yok mu o bir avuca sığan sımsıcacık ince belin!
Kaydolan anılarımın yanı sıra, kaybolan sevdanı ne yapmalıyım ya şimdi? Bilmezdim bu kadar büyütebileceğimi seni.Yürütebileceğimi düşünmezdim.
Bilemezdim ki her nefesinin bana haram olduğunu. Unutamam ki bir satırlık gönül tokluğumu. Gelin hey dostlarım. Gelin hey hasımlarım, hısımlarım, akranlarım. Kurtarın beni yükselen dolunaydan. Utandırın beni. Ayıplayın kalbimi. En mutlu günümü Bulutların arkasından izlemeyin sizde. Kaldırın kaşlarınızı, çatın bana doğru. Gelin hey dostlarım. Gelin hey hasımlarım, hısımlarım, akranlarım.Kurtarın beni bu düştüğüm sevdadan. Ya kurtarın beni, ya da öldürün bu çukurda...
Kayıt Tarihi : 6.11.2013 20:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!