Uçsuz (175) Şiiri - İbrahim Arslan

Uçsuz...ucuna kadar geldim işte,

dünya sende benim görmediğim ne?
yaz-kış,baharlar... göstermediğin ne?
sustum,coştum,ağladım,güldüm işte...

gökle yer arasına sıkıştım mı?
kaçmak istedikçe yakalandım mı?
ne bülbül,ne diken,ne güldüm işte...

kendime sormadığım ne? ne kaldı...
ya cevaplayamadıklarım ne ki,
bir bulmacamıyım çözüldüm işte...

bir yarıştı hayat,yarıştım işte...
hayatla savaştım,barıştım işte...
kalabalıklara karıştım işte...
saklandım... yine de görüldüm işte.

yarim yüreğimde saklamadım mı?
yarim sözlerine inanmadım mı?
çekip gittin buna üzüldüm işte...

bugün-yarın bende öleceğim de,
bu gidişle elinde öleceğim,
bende geldim yolun sonuna işte..

dünya sende benim istediğim yok,
isteyipte bulamadığım da yok,
açtım,doydum,durdum,yürüdüm işte...

Uçsuz...ucuna kadar geldim işte...