Yorulmayan iki kanadım olsa
Mırıldanan şu ağaçlara
Uykudan uyanmayan taşlara
Gülen güle konmadan uçsam
Şarkısını bitirmeyen dereye
Söğüt ağaçlarına aldırmadan
Ormanların cıvıltısını özlemeden
Yükseklere, çok yükseklere uçsam
Hiç uyumadan uçsam
Ninelerin masallarıyla uyuya kalan
Oynayan, dövüşen çocukları
Hep seven, seven çocukları seyretsem
Yuvasız kuşlar gibi
Sükunetim içimde
Lakin yuva derdine düşmeden
Uçsam başka dünyalara
Uçsam mavi denizlerin üzerinden
Uçsam gecelerin karanlığına
Uçsam gökyüzüne, yıldızlara
Uçsam uçsam ve hep uçsam
1998
Behçet Gülenay
Behçet GülenayKayıt Tarihi : 6.11.2004 15:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Behçet Gülenay](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/11/06/ucsam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!