Türkiye’nin doğusunda,
Gelişmemiş ücra köşe...
Kısalmamış cahilliğin kolu,
Tarihler 21. yüz yıl dese de.
Adı yok kadının...
Hakkı, hukuku,
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Demem o ki;
Kadınımızın hayatından kölelik,
Ücradaki; kent, köy, kasabadan,
Derebeylik, haydutluk kalkınca...
Yurdun her köşesine;
Eğitim, adalet, özgürlük, kanun varınca,
Demokrasinin eşitliği,
Misak-i Milli sınırlarını, sarınca...
Ve de en önemlisi;
Kadının adı konulunca...
Özlemlere kavuşulur;
Bir gün, sabah olunca
Vatanımızda dalgalanan bayrağımızda sadece mehmetçik kanı değil kadının adı var, ayyıldızında cephede savaşan nenelerimizin ak sütü var adı konmasada..
Kadının adının yok etmeye çalışan insanlık utansın..
Kutlarım sizi Haydar Bey
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta