Ücra bir köy yoluyum artık kışa tutsak dörtbir yanım kar altında umutlarım güneşi beklemeliyim sevgiliyi bekler gibi, sonra sıyrılmalıyım efkarımdan yaz yağmurlarıyla karışık gözyaşlarımı dökerken yetim çocuklarım gezinmeli çıplak ayaklarıyla üzerimde, tekrar yeşermeli umut utangaç aşıklar töre korkusundan uzak el ele koşturmalı bağrımda, ecelsiz ölmesin diye hamile kadınlar, yollara düşmesin diye kış ortasında kağnı'lar cemre üstüne cemre düşmeli, ağlamasın, ağıtlar yakmasın diye artık göz pınarları kuruyan garip analar.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta