Uçmaya vardım Şiiri - Erdem Bağcı

her gün akşam arardım ya...
affet arayamadım seni babam...
arayamadım sizleri annem....
sesimi duyuramadım,iyiyim diyemedim...
hani hep konuşurduk ya...
ben şehit olacağım diye...
sus...sus ağzından yel alsın derdiniz...
biricik ,tek oğlumuz derdiniz...
kıyamazdınız hiç,şehitlikte olsa...
ben şehit oldum anne....
ben şehit oldum baba...şehit...
o yüzden arayamadım sizleri...
affedin ne olur,affedin beni...
sizi üzermiydim yoksa....
aramazmıydım hiç...
kader..bana da nasip oldu...
herkese nasip olmayan...
o ilahi muştu,ölmemek hiç....
onlara ölüler demeyin muştusu...
ben yaşıyorum,ben uçuyorum....
uçmaya vardım anne...
uçmaya vardım baba....
meleklerle beraberim,hak katında...
peygamberimizin sancağı altında...
uçmamaya vardım anne...
uçmaya vardım baba...
biliyormusunuz,peygamberimizi gördüm...
melekleri gördüm,o kadar güzeller ki...
o kadar güzel ki buralar...
ben sizi görüyorum..yanınıza da geliyorum....
uçuyorum,uçuyorum ben anne...
uçuyorum ben baba...
hiç acı duymadım,ölürken...
uçtum kuşlar gibi..
uçmaya vardım ben anne..
uçmaya vardım ben baba...
zaten buydu emelim,isteğim...
herkese nasip olmaz,sakın üzülmeyin...
övünün,sevinin oğlum şehit oldu diye...
inanın,bana bu en büyük hediye...
yakın olmak var ya,HAKKA...
O KUTLU NEBİYE..
anlatılmaz anlatamam anne,anlatamam baba...
ne güzelmiş buralar..
cennet dedikleri ne güzelmiş...
anlatılanlar yetmez...
görmek lazım,gelmek lazım...
buradayım,sizleri de bekliyorum...
cennetteyim,meleklerleyim...
uçmaya vardım annemmm...
uçmaya vardım babamm...
ben şehit oldum..
ölmedim,ölmedim,ölmedim...