kuyulardan korkuların çekildiği zamanlardı...
daha “hasret” konmamıştı hasretin adı
ve daha kimse bir çılgınlık işlememişti aşk için,
ozanlar keşfetmemişti sazlarının hünerini
ağlamak acının..acı da...zayıflığın işareti idi henüz
her yağlı boya tablosunun kıskanacağı bir şehirdeydi aşk
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
