kuyulardan korkuların çekildiği zamanlardı...
daha “hasret” konmamıştı hasretin adı
ve daha kimse bir çılgınlık işlememişti aşk için,
ozanlar keşfetmemişti sazlarının hünerini
ağlamak acının..acı da...zayıflığın işareti idi henüz
her yağlı boya tablosunun kıskanacağı bir şehirdeydi aşk
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
