Uçmak Şiiri - Emir Güral

ne için başladın söze
yahut nedir yaşam
tepesinde üç minare
neredeyim bilemiyorum
üşüyorum al yuvamda

sonsuzluk ucunda bir peri
kim ne anlatır dünden beri
bir sen sevgili
neredeyim bilemiyorum
üşüyorum al yuvamda

keskin mi keskin bir yamaç
altı pek dolu mahsüller aç
neyedir bu sevgi inanç
bilemiyorum neredeyim
üşüyorum al yuvamda

borcum var ödenek
hiç sığmadı peri masallarına
ne de bir öğürtü karşıladı masumiyyeti
ne de bir kuş kanadı eğirtiledi gönlü
neredeyim bilemiyorum
üşüyorum al yuvamda

üç kuvvet bir kelam
sadık muhabbet devran
o gözlerde saniyem an
neredeyim bilemiyorum
üşüyorum al yuvamda

köpek it ve tavuk
sessiz sedasız gülüşmeler
o gülen gözler
aradı her gün bin bir diyar
neredeyim bilemiyorum
üşüyorum al yuvamda

uğultular sesleniyor kadim dağlardan
ve çıban çiçekleri derin ağıtlardan
ölüm nedir ey gül sor padişahtan
neredeyim bilemiyorum
üşüyorum al yuvamda

kimlerin kimsesi edip kalır dinleyen kuş
dünden bugüne hilafet sanki yokuş
bandırmada duran sükut ve bir bakış
neredeyim bilmem
yoksunum dilden
üşüyorum al yuvamda