UÇMAK
Hayalimde hep uçmak vardı,
Ya kartalcasına enginlere kanat çırpmak isterdim,
Ya da yunuscasına derinlere dalmak!
Ruhuma öyle işlemişti ki;
Her gece uçardım ben
Rüyalarımda yükseklerden düşerek…
Çocukluğum, babamın omuzlarındaydı kollarımı açarak,
Gençliğim, at sırtındaydı dörtnala yelesinden tutarak!
Ben büyüdüm,
Hayallerim de büyüdü,
Bedende atlet oldum,
Denizde uçmayı tattım,
Gökyüzüne dalmayı,
İkisi de maviydi,
İkisi de gerçek...
Zemheri (Mballı)
Kayıt Tarihi : 22.1.2019 10:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çocukluğumdan beri genellikle rüyalarımda ben hep uçarım... Böyle bir rüyadan uyandığımda dimağımdan dökülenlerdi...
![Mehmet Ballı 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/22/ucmak-41.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)