Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Kökü toprakta da olsa ufuklara uçan devasa ormanlara benziyor şairler...Dünle bugünün buluştuğu bir gökte yarına uçan, evrenin en kararlı göçerleri onlar belki de ve belki de evrene en çok yakışandır onlar, diyerek kutluyor, saygılar sunuyorum...
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta