Uçmak Şiiri - Ali Ulvi Şahin

Bir yavru uçtu yuvadan
Tüysüz, kanatsız.
Öylesine mutlu,
Öylesine huzur dolu!
Özgürce süzüldü toprağa
Cesurca, inatsız…

Bir kadın uçtu, yedinci kattan;
Kolsuz, ayaksız.
Hüzün doluydu yüzü,
Kararlı ve kapalı gözü,
Süzülerek indi toprağa
Korkusuz, cansız…

Bir kaya yuvarlandı
Uçurumun başından;
Otsuz, ağaçsız.
Öfke doluydu yosunlu yüzü,
Toz toprak kaplanmış iki gözü…
Dönerek indi toprağa
Amansız, kansız…

Bir umut,
Bir sevda düştü buluttan;
Yağmursuz, karsız.
Kederde kayıptı yüzü,
Kan çanağı iki gözü,
Yıldırımlarla indi toprağa;
Ateşsiz, dumansız…

Uçmak kolay,
Düşmek de öyle.
Sorun: konmak zamansız…
13 EYLÜL 2012