Uçmak
(“Her melek ürkütücüdür” – Rilke)
aralanan kapılardı ardımdan kapanmadılar
Cheribum, Seraphim ve İsrâfil
hepsi bana calendula sundular, ne çiçeğidir bilemedim
Elisha adlı nebîlerine vahyettiler, kimdir soramadım
dikildiler başıma. çoktular. oldukça şıktılar
önce gelip karabasanlı sandalyeme oturdular
sonra bıktılar kapıyı çekip çıktılar
onlar aslında bana fazlasıyla sokulmadılar
ellerimde neler yumuludur az da olsa yoklamadılar
durmaksızın sızlandılar ve üflediler
üflemesiz çalgıyla ve neyi üflemeleri gerekiyorsa
bastonum kırıldı sendeledim, bedenim karardı-ağardım
meleklerim ulu omuzlardan uçtular, aldırmadılar
ateşime, toprağıma, rüzgarıma
(Yedi İklim 93/20; Mum 18/16)
Serkan DoğanKayıt Tarihi : 25.9.2003 17:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!