Bir soru geldi aklıma bugün,
Bir gün ölsem ruhum ne yapmak isterdi? diye
Uçmak dedi içimden bir ses
Gece şehrin ışıkları ve evler üstünde özgürce
Gündüz ağaçların üzerinde, alışveriş merkezlerinde, insanlar arasında
Küçük oyunlar oynamak insanlara, hayvanlara,çocuklara,
Uçmak aralarında, yüzlerini okşamak, saçlarını uçurmak, eteklerini kaldırmak,
Ya sıkılırsam yalnız dedi, içimdeki ses
En sevdiğim gelsin yanıma o zaman
En sevdiğim, kavuşamadığım,
Sohbet edelim parkta her zamanki gibi,
O konuşsun, aynı şeylerden siyasetten bahsetsin,
Boş gelse de bana sıkılmadan dinlesem,
Sonra biz ne yapacağız? diye sorsa her zamanki gibi,
Cevabım yok buna, seninki de havada
Cevapsız sorular sormasa bir de
Seni çok seviyorum dese yine,
Bende desem ama bu kez özgürce.
Kayıt Tarihi : 25.11.2010 08:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevim Siz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/25/ucmak-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!