UÇLU KALEM
Ağlanır mı bir kalem kırıldı diye?
Ağlanır bir dost kırıldı diye!
Gönlüme tercüman oldu günlerdir.
Temiz kağıda çizdi gönlümden
Ve zihnimden geçenleri bir bir.
Sevindim; üzülsem de, kırmadım birini!
Sevindim; istirca ettim hemen, kırılınca kalem.
"Mal, canın yongasıdır!" demiş bir benî Adem.
Ağla; çünkü gözyaşı yıkar, günah kirini!
"Öfke ile kalkan zararla oturur!"
Kalktın öfke ile, kırdın kalemi.
İbret olsun sana, bir daha düzenli dur!
Öfke ile kalkıpta, güldürme âlemi!
İnsan sadece canlılarla kurmazmış dostluk;
Camidatla da kurulurmuş demek ki dostluk!
Rabbim göstermesin cümlemize yokluk!
Alınır yeni bir kalem; ama unutulmaz eski dostluk.
04.01.2018/Kızılcabölük
Yunus İleminKayıt Tarihi : 4.4.2018 07:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!