İkilik dediğin,
Perde imiş gözüme...
Üçüncü göz açılınca,
Gördüm Hakk'ın yüzünü!
Sağ-sol diye ayrılmış,
İki dağ arasında...
Üçüncü yol buldum ki,
Düşmüşüm aradam!
İyilik-kötülük,
İki kardeş sanmışım...
Üçüncü sır çözülünce,
Anladım: Hepsi bir imiş!
Çokluk dediğin,
Bir'in gölgesiymiş...
Üç aynada yansıyınca,
Aslına döndü özü!
Kemter Abdal'ım eydür:
"İkiliği üçle aş,
Çokluğ ile bire ulaş,
Dördüncüde Hakk'a bağlaş!"
Kayıt Tarihi : 30.5.2025 16:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!