mevsim kış gözlerimizde yaş
bir koşuşturmaca, bir telaş,
yasaklama, kundaklama derken
beyaz anorağıma bulaşan kan
bir yıkım, sabotaj ve savaş
tutkun kandırmıyor, alma vakti
geldiğinde öcümü dünyadan
anladım, her şey bir anlıkmış
kalıcı yaşamsal izlerim dışında
her olay her haber hep sıradan
genlerimde yok benim mutlu olmak
çok tanrılı bir kız tanırım sarıyerde
sonunda evlendi bir güz günü o da
iğrenç ertunç koymuştum adamın adını
babası makinistti, kendisi ise minimalist.
Kayıt Tarihi : 29.6.2005 17:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!