Üçgen Şiir Şiiri - Halil Zenciroğlu

Yok artık!
Bir yer varmış uzakta,
Orada insanlar karşılıksız severmiş,
Birinin bir derdi olduğunda herkes ona koşarmış,
Yardımlaşma en sık başvurulan yol, sevgi en geçer akçe imiş,
Bir de insanlar kendisi için ne istiyorsa başkası için de hep onu istermiş.
Böyle bir yer varmış uzakta, dediler de inanamadım bir türlü;
Bu dünyada, herkes kendi telaşıyla boğuşuyorken,
İnsan sadece kendini düşünüyorken,
En değerli şey parayken,
Yok artık!

Hadi canım!
Var mı hâlâ insanlık diyen,
Yoksulu gözeten ya da haklıyı savunan,
Mazlumun yanında yer alan ve zalime karşı gelen?
Kibir, gösteriş, makam sevgisi ve yalan, almış başını giderken,
Var mı dokuz köyden kovulacağını bile bile doğru söylemeyi tercih eden?
Düşünsenize; ırk, din ve dil farklılıklarını zenginlik olarak gören,
Ya da bireyleri düşüncelerinden dolayı dışlamayan,
İnsanlar topluluğuyla birlikte yaşadığınızı!
Dediler, böyle bir yer varmış.
Hadi canım!