kanatları kırılmış bi kuşum ben
uçuyorum şehrin ortasında
ruhu dargın bi kuşum ben
uçuyorum şehrin ortasında
sokakta yürüyen bir çizmesin sen
aykaların kar gibi soğuk
mihranın uzak şehrinden
mümteni bi kuşum ben
ayaklarım yere değmez
bulutlar öfkelendi yine aklıma uçuştu
kuşlar yine kaçtı sonbahardan
sen yine çizmesin teki kuşun ağzında bir filiz
göçüp gitti ışıkları kirli şehirlere kuşlar
rolun yine yok kuşlar rolunu ezberlerken
kaldırımlara atılan bir ekmek parçası
umudum yine o çizmeli kızın atması
bakmadan daldım yere kafam çizmenin tam altında
intihar yine o"na
Kayıt Tarihi : 8.2.2020 03:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!