Bir kelebek oldum
Geldim kanadına kondum
Gücüm yoktu uçmaya
Uçtum kanatlarınla
Unutup varlığımı
Çırptın kanadını...
Düştüm, çırptım kanatlarımı.
Bir bakışki açıyor gönül muammasını,
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Devamını Oku
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Varlığını unutup sevdiğinin kanatlarıyla uçmak... Sonrasında kendin uçmaya başlarsın, fakat 'keşke birlikte uçabilseydik' demez mi insan? Kendi varlığımızı eritmeden kimsenin varlığında, ruhumuzu esir etmeden, dar kalıplara sıkıştırmadan... Ya da gerçekten bir tarafı memnun etmek uğruna at gözlüğü takmış gibi hissetmek olmasa olmazmıydı? Gözünde gözlük varken hissedemiyor ya insan.. Kelebeğin düşerken uçması bundan olsa gerek... Duygulu şiirinizi tebrik ediyorum. Selam ve dua ile..
Bu ne hüzün,bu ne sitem?
Bu ne şiddet bu celal diyesim gelir..Hele hele UMUTlu şiirlerin ardından..?
Tebrikler
Mim Kemal Ertuğrul
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta