akşama kadar
karlar yavaşça yere yağar.
yerden insanlar kalkar,
gökyüzüne çıkarlar.
insanlar, gökyüzünde yaşar.
yeryüzüne yukardan bakarlar.
bazen yaklaşırlar ama
göremezler.
insanlar gökyüzünde ölürler
yeryüzüne gömülürler.
gökyüzüne giderler.
yeryüzünde doğarlar.
sabahlara kadar
düşünür insanlar
gökyüzünü görmeyen duvarların ardında
düşünürler.
Kayıt Tarihi : 17.2.2012 11:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!