Geleceği resmederken sana,
gülüp demiştin ki:
“Falcı mı olacaksın? ”
Yıllar geçti, bak! ..
Dememiş miydim,
“Önünde sonunda kadınım olacaksın! ..”
Evet, bana özelsin,
Ve hep öyle kalacaksın…
Yıllar geçse bile,
Hep gözlerimi kamaştıracaksın…
Bundandır her gördüğümde gülümsemem,
Hayatını bana adayanı…
Duruşun hep zarif oldu.
Kimileri kaldıramadı bunu, bozuldu…
Olduğundan daha farklı görünenlere,
Kendini üstün sananlara,
Beraberce yol vermedik mi? ..
Bu yüzden değil mi uçan balonları sevmemiz…
İpini bırakınca kaybolup gitmeleri,
En şişkin halleriyle, küçülürken gözlerimizde…
Kayıt Tarihi : 7.10.2016 00:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alp Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/10/07/ucan-balonlar-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!