Balkona bir kap su koydum,
Az sonra kanat çırpa çırpa
uçan bir ayet geldi
Ne güzel tüyleri vardı,
Kınalı gagası, tırnak uçları
Ayakları, gözleri vardı,
Bir yudum içti
Gökyüzüne doğru baktı,
Bir yudum daha içti
Yine gökyüzüne baktı
Belki Allah’a şükretti,
Belki bana teşekkür etti.
O kaptan doya doya su içti!
Sonra da uçtu gitti,
Fakat bana
Bir kafa dolusu tefekkür,
Bir kucak dolusu sevap bıraktı,
Gözlerim ardından
hayretle baktı, minnetle baktı…
Oradan uçarak uzaklaştı
sanki bir acelesi,
diğer ayetlere muştusu vardı…
çok geçmeden
üç beş ayet birlikte geldiler,
onlar da ne güzeldiler,
farklı desenlerde, ne özeldiler
dedim ilk gelen ayet,
diğer ayetlere
suyun yerini haber vermiş olmalı
çünkü balkona gelen ayetler,
her saat,
Allah’ın her günü daha da çoğaldı…
Her su içen ayet,
Bana biraz daha tefekkür,
Biraz daha hayır bıraktı
Ve dedim ki:
Ayetler elbette ki sadece
İki kapak arasında olamazdı
Bakmasını bilene,
Gökyüzünde, yeryüzünde
Havada, suda, ne ayetler vardı
Bunların kimisi yüzerdi,
kimisi yürür, kimisi zıplardı
Kimisi ise tepemizde
İbretle ve nazlı nazlı uçardı…
Mustafa Akkuş
Kayıt Tarihi : 29.4.2021 18:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!